به گزارش روابط عمومی صدرا، آیین رونمایی کتاب «مبانی علوم انسانی اسلامی» اثر حجت الاسلام احمدحسین شریفی پیش از ظهر امروز (دوشنبه 4 اسفند) با حضور مؤلف، حجت‌الاسلام رضا غلامی رئیس مؤسسه پژوهشی علوم انسانی اسلامی صدرا و عطاءالله رفیعی آتانی رئیس کنگره علوم انسانی اسلامی در سالن کنفرانس خبرگزاری فارس برگزار شد.
در بخشی از این مراسم حجت‌الاسلام شریفی با اشاره به اینکه در حوزه علم اسلامی به معنای عام و به ویژه علوم انسانی اسلامی دغدغه علما زیاد است شاید از دوران سیدجمال‌الدین اسدآبادی و اقبال لاهوری تاکنون باشد، افزود: ما به لحاظ تئوریک در فلسفه علم اسلامی حرف‌هایمان را زده‌ایم و مدعی هستیم که در مراکز علمی دنیا می‌توانیم دفاع و حقانیتش را مطرح کنیم ولی در حوزه‌های خاص علوم انسانی و جامعه‌شناسی و روان‌شناسی کار دقیق تری کنیم که اکنون درحال انجام است.
وی با اشاره به اینکه این نوشتار را از صفر شروع نکردم بلکه از آثار گذشته‌ها هم استفاده کردم، توضیح داد: با این حال دراین اثر تلاش شد کار جدیدی ارائه شود در مبانی علوم انسانی اسلامی مسئله محور کار کردیم ارکان اصلی موضوع و مسائل، روش و هدف و غایت و نقش ارزش‌ها، ایدئولوژی‌ها در علم مورد توجه قرار گرفت براساس اینها به معنای علوم انسانی اسلامی پرداختیم لذا موضوع شناسی کرده و تعریفی اجمالی ارائه دادیم.
حجت‌الاسلام شریفی در ادامه افزود: متأسفانه یک ضعفی که در کشور ما وجود دارد این است که فردی ممکن است دکترای اقتصاد داشته باشد ولی یک تعریف از علوم انسانی یا شاخصه‌های آن نتواند ارائه دهد بنابراین تحت تأثیر آثار موجود براساس مبانی و متد غرب قرار بگیرد! همه فیلسوفان علم می‌گویند که روش علم وابسته به موضوع و مسئله است اگر موضوع درست شکافته شود روش جای خود را باز می‌کند ما هم همین کار را در این کتاب انجام دادیم.
این نویسنده کتاب با بیان اینکه ما نمی‌توانیم کنش‌های انسانی انسان‌ها را تنها با متد پوزیتویستی و تجربی کشف کنیم، افزود: یک بخش پررنگ کتاب همین است که مبانی فلسفی علوم انسانی اسلامی در مقایسه با غرب مطرح شده است همه علوم انسانی مبتنی مبانی معرفت شناختی، هستی‌شناختی، الهیاتی و انسان شناختی و ارزش شناختی است، اگر کسی انسان را تک‌بعدی بداند نمی‌تواند حقیقت انسان را تحلیل و تبیین کند و به نظریه‌ای می‌رسد که می‌گوید حقیقت انسان جسم صرف است، نه نفس و روح او!
وی در ادامه یادآور شد: نفس معتقد به لذت گرایی و سودگرایی در عرصه ارزش‌ها است اگر کسی غایت را لذت بداند طبیعتاً نظریه‌ای در عرصه سیاسی، اقتصادی و سیاسی تولید می‌کند که کمال انسان را قرب خداوند نمی‌داند. نکته دیگر اینکه فصل آخر این کتاب به نظریات مخالفان علوم انسانی اسلامی پرداخته است یعنی کسانی از اندیشمندان داخلی که معتقدند علم انسانی اسلامی ایده نادرستی است یا برخی می‌گویند ناممکن و غیراخلاقی و … است ما به جای این استدلال‌ها را مطرح و به نقد آنها پرداختیم.
وی در پایان گفت: علوم انسانی اسلامی نه تنها ممکن بلکه ضروری و مهمترین علم به لحاظ اخلاقی است کسی که می‌خواهد به حقیقت برسد باید به منابع انسانی، اسلامی و اخلاقی را تؤام دسترسی داشته باشد.
انتهای پیام/ک