در این دیدار حضرت آیت الله جوادی آملی به پرسش‌های علمی مطرح شده پاسخ دادند.
معظم له با اشاره به اینکه تمايز علوم به تمايز موضوعات است فرمودند:
علاوه بر تمایز علوم، تمايز روش‌ها نيز به تمايز موضوعات است، همچنین تمايز صبغه‌ها به تمايز موضوعات است؛ يعني ما اگر خواستيم از نظر معرفت‌شناسي ببينيم که روش این علم خاص، تجربي است يا نيمه‌تجربي و رياضي يا تجريديِ، کلامي يا تجريدي، فلسفي يا تجريدي ناب عرفان نظري، اول بايد خودمان سؤال داشته باشيم، اگر کسي اين روش ها را ارزيابي نکرده باشد, چنين آدمي اصلاً سؤال ندارد وقتي سؤال نداشت نياز پاسخ به او هم نيست.
ایشان در خصوص تمایز صبغه‌های علوم اظهار داشتند:
تمايز صبغه‌هاي علوم به تمايز موضوعات است اگر موضوع، فعل خدا، قول خدا، حکم خدا، اثر خدا، اسم خدا و وصف خدا بود اين علم ديني است.
معظم له ادامه دادند:
اگر بر اساس فلسفه الهي چيزي در عالَم وجود نداشت مگر خدا و اسماي خدا و اوصاف خدا و احکام خدا و اقوال خدا و افعال خدا و بالاخره اثر خدا، ما از هر چه بخواهيم بحث بکنيم درباره فعل خداست و همان‌طوري که بحث درباره فعل معصوم، قول معصوم، تقرير معصوم ديني است بحث درباره فعل خدا و قول خدا هم يقيناً ديني است.
حضرت آیت الله جوادی آملی در فراز دیگری از فرمایشات خود با بیان این مطلب که قبول و نکول عالِم هيچ نقشي در ديني بودن علم ندارد خاطرنشان کردند:
تمايز صبغه‌هاي علوم به تمايز علما نيست بلکه تمايز صبغه‌هاي علوم به تمايز موضوعات علم است حالا اگر کسي وجود مبارک امام صادق(سلام الله عليه) را قبول ندارد مثل ابن‌ابي‌العوجاء زنديق معروف که مناظره و گفتگويي با امام صادق(سلام الله عليه) داشت و نقل کرده است من در مناظره اين‌چنين گفتم و امام صادق(سلام الله عليه) اين‌چنين فرمود, اين منقول که علم است ديني است ولو ناقلش کافر باشد.
ایشان افزودند:
قبول و نکول و ايمان و کفر عالمان هيچ نقشي در دینی بودن علم ندارد؛ اگر درباره فعل خدا و قول خدا روشمندانه بحث شد و آن روش هم حدوثاً و بقائاً دوام داشت، آن علم ديني خواهد بود چه شرقي باشد چه غربي.