پنجمين کرسی نظریه پردازی از سلسله کرسی های فرهنگی و اجتماعی ایران با عنوان “آسیب شناسی فرهنگ قومي در ايران” در تاريخ يكشنبه 13/2/1388 با حضور جمعي از صاحب نظران كشور در محل مركز پژوهش هاي فرهنگي و اجتماعي برگزار گرديد. در اين نشست آقاي دكتر ناصر فكوهي عضو هيئت علمي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران سخنراني كرد و سپس آقايان دكتر علي محمد مرادي، دكتر اعتصامي، دكتر محمد سعيد ذكايي،دكتر محمود شهابي وحجت الاسلام والمسلمین جناب آقای رضا غلامی به بحث و تبادل نظر پيرامون موضوع سخنراني پرداختند. دكتر فكوهي در ابتداي سخنراني خود ضمن ابراز خرسندي از عدم وجود مسئله اي تحت عنوان مسئله قومي در ايران خاطر نشان ساخت در ايران بر خلاف بسياري از کشورهاي داراي ساختار چند قومي با داشتن اقوام مختلف و 50 زبان متفاوت (صرف نظر از گويش هاي مختلف)، و با داشتن اقليت هاي مختلف مذهبي، مسئله قومي نه از لحاظ تاريخي و نه در موقعيت کنوني وجود نداشته و اين امر پيش از هر چيز به دليل وجود دائمي دولت هاي مرکزي بر اين پهنه و مديريت نسبتا مناسب آنها در زمينه سياست هاي تکثر فرهنگي و قومي بوده است. با اين وصف با پيچيدگي هر چه بيشتر فرايند جهاني شدن و سياست هاي ژئوپليتيک دو دهه اخير قدرت هاي بزرگ ،زمينه هاي پديد آمدن موقعيت بحراني امروز بيش از هر زمان ديگري به چشم مي خورد. دكتر فكوهي آينده واگرايي هاي قومي را در چهار سناريوي زير مورد بررسي قرار داد:1. ايجاد شوينيسم هاي قومي و در گير شدن آنها با ملي گرايي هاي محلي به سود دولت مرکزي درون يک قوميت واحد يا يک پهنه سرزميني يکپارچه: نشانه هاي چنين وضعيتي در استان هاي آذربايجان و خوزستان ديده مي شود. 2. تنش و حاد شدن روابط ميان دو قوميت همسايه و يا گروه هاي درون قومي (نظير طايفه ها) با يکديگر: نشانه هاي چنين وضعيتي در شمال استان كردستان و جنوب آذربايجان غربي به چشم مي خورد. 3. پيوند خوردن مطالبات قومي با موقعيت هاي سياسي و يا انحراف هاي اجتماعي و غير قانوني(به ويژه مواد مخدر و قاچاق به طور عام): چنين وضعيتي عمدتا ولي نه منحصرا در استان سيستان و بلوچستان ديده مي شود. 4 . و سرانجام حاد ترين موقعيت يعني:درگير شدن يک يا چند خرده فرهنگ قومي با قدرت مرکزي كه غير محتمل ترين سناريو محسوب مي شود.
دسته‌ها